شمشیربازی یکی از پنج رشته ورزشی است که در همه دوره‌های بازیهای المپیک برگزار شده‌است و تمام کشورهایی که در عرصه المپیک حرفی برای گفتن دارند به این رشته پر مدال توجهی خاص دارند و حساب ویژه ای برای آن باز کردند چرا که در شمشیربازی با کسب مدالهای متعدد می توانند جایگاه خود را در رنگینگ بازیها بالا ببرند.

رشته ای که در المپیک  36  مدال بین ورزشکاران زن و مرد توزیع می شود را باید جدی گرفت و حداقل امکانات را در اختیارش گذاشت نه اینکه بعلت نداشتن سالن اختصاصی ،  تمرینات تیم های ملی با تمرینات هیات استان تهران درتنها سالن شلوغ پایتخت همزمان باشد.

رهبر انقلاب اسلامی می فرمایند <<جوانان ايراني براي اول شدن در دنيا هيچ چيز كم ندارند. ورزشكار ايراني داراي استعداد درخشان است و بايد به او ميدان و امكان داده شود تا در ميدانهاي ورزشي دنيا همانند ستاره اي بدرخشد و براي اين كار، نيازمند همت، برنامه ريزي و مديريت است>> قدری تامل و تفکر بهتر در افکار مدیران ورزشی می تواند نام کشور عزیزمان ایران را بیش از گذشته در ميدانهاي ورزشي جهان طنين انداز کند و چشمها و گوشها را بنوازد.

شمشیربازی در طول چندین سال گذشته با عملکرد بسیار خوب ، خودش را نشان داده است و با فریادهایی که هرگز به گوش هیچکسی نمی رسد اعلام کرده است که اگر یگ قدم برای این رشته مفرح و پر مدال بردارید در میادین مختلف صد برداشت خواهد کرد.

یکی از مشکلات اساسی این رشته عدم داشتن سالن تمرینی مناسب میباشد در حالی که در مجموعه ورزشی آزادی تهران یکی از سالنهای پنج قلو بصورت اختصاصی و با امکانات فنی مربوطه برای این رشته ساخته شده است اما متاسفانه علی رغم تلاشهای فراوان از سوی فدراسیون تا کنون این سالن در اختیار جامعه پرتلاش اما تهی از امکانات زیرساختی شمشیربازی قرار نگرفته است.

آیا در دوره ای که کشورها به نحو احسن از فرصتها استفاده میکنند و بدون هدر دادن زمان گرانبها به روند رو به رشد خود ادامه میدهند ما هم نباید در این مسیر قرار گیریم و کمی با تصمیمات بهتر راه پیشرفت را هموار کنیم؟